Lamprea mariña (Petromyzon marinus)
Lamprea mariña (Petromyzon marinus)
A lamprea mariña é un peixe de corpo cilíndrico e serpentiforme, cunha boca en forma de ventosa provista de pequenos e afiados dentes. Distínguese da lamprea fluvial polo tamaño da ventosa. É de cor gris ou castaña con manchas negras, a súa pel é lisa e sen escamas e posúe dúas aletas dorsais. A súa lonxitude varía entre os 60-90 cm, pero pode acadar ata 120 cm na madurez, e viven 8-9 anos.
É un migrador anádromo, polo que nace nos ríos, e neles pasa a maior parte da súa vida en fase larval ata acadar a forma adulta.
As larvas, coñecidas como ammocetes, viven enterradas en fondos de area ou sedimentos finos e aliméntanse de algas e restos orgánicos.
Os adultos viven no mar, sobre a plataforma continental ou en mar aberto a 200-500 m, de profundidade e aliméntanse parasitando outros peixes e incluso mamíferos mariños.
A fase larval en augas continentais dura uns 6 anos e, tras un período de metamorfose durante o verán, a lamprea migra ao mar en outono para completar o seu crecemento. Permanece no océano entre 1 e 2,5 anos e, ao acadar a madurez sexual,retorna ao río para reproducirse, durante a primavera. Tras a desova, a morte é rápida.
Tanto a nivel europeo como en España, está catalogada como especie vulnerable e, aínda que nalgunhas zonas está en perigo de extinción, como en Andalucía e no norte, no río Miño o seu estado pode considerarse como bo.
As ameazas que afectan o estado actual das súas poboacións son: a perda de calidade química da agua debida, principalmente, á contaminación; a redución do hábitat dispoñible pola construción de obstáculos infranqueables no leito; a perda de calidade hidromorfolóxica do hábitat e a importante presión pesqueira, especialmente acusada en Galicia.